Op de stoep

En dat komt kort later aan bod...

LS,

Eergisteren uit Madradugar (ben de juiste naam alweer vergeten, maar ik geloof dat ik het zo schrijf), vertrokken.
Om 05.00 uur zaten we op de motor.

Vroeg omdat we een grens te oversteken hadden en 330Km moesten rijden naar Dehli.
Waarom de haast ook alweer (Ja, ik had verantwoordelijk kunnen zijn) Om ons ASAP bij de Pakistaanse ambassade te melden.

Vanaf het hotel (zie de foto bij het vorig reisverslag) 6 km naar de grens.
De eerste post reden we zonder problemen voorbij, het niemandsland in.
Niemandsland is van niemand en ziet er zo dus ook uit. Een km of drie over keien, gaten en hobbels.
De Indiase grenspost was al wakker. (Ze slapen er lekker bij) en wist te vertellen dat we terug moesten om een stempel "Nepal uit" , te halen.
Klinkt logisch.
De lokale Nepales douaneambtenaar wakker gemaakt, briefje invullen en we zijn er uit.

Terug naar de 'Indianen'.
Een toonbeeld van ambtelijke structuur, wel heel langzaam.....
In gebouwtje 1 werden de visa gecontroleerd (alleen de paspoorten zonder de persoon erbij, dus iedereen had de grens over gekund)
In gebouwtje twee werd tergend traag, maar punctueel, de 'Carnets' beschreven en gestempeld.
Alle gegevens werden vervolgens in het grote boek van Sinterklaas opgeshreven.
Aan dit soort grensovergangen komt helemaal niemand, zeker geen groep nederlanders op de motor, en computers zijn niet nodig. De bagage werd geen blik waardig gekeurd.
Reizen is soms ECHT romantisch!!!

Een dubelle handdruk van de dounier (allemaal), "Welcome to India sir".
Ik voel me direct welkom!

De bus met bagage en onderdelen mocht mee het niemandsland in, de bus uit India ook, dus spullen overladen ging snel.
Het hek werd geopend (zie de foto van het blauwe hek).
INDIA!, Hehe, eindelijk een grens over!!
We hebben er 3 uur over gedaan, ik vind het een prima tempo.

FEEST

Jazeker. de meesten weten dat ik nog nooit een computerspelletje heb aangeraakt.
Dit is het echte werk.!

Rijden op de Indiase (snel)weg is de ultieme game! Maar dan dus echt, echt echt.

Het moderne verkeer kent de oude regels, en de nieuwe snelheden.

4 baans, wordt 2 baans, de trechter loopt vol en we geven allemaal gas.

Links kijken of je in kan halen. (Constant inhalen is een must, er zit ook volop stapvoets verkeer tussen)
Ja het kan, rechts even kijken, wham, dat was wel een hele grote Tata. (Tata is het merk trucks hier)
Of je kijkt links (altijd verstandig, wat gaart de voorganger doen) en daar rijdt iemand op je af. Het was voor die bestuurder toch sneller even tegen het verkeer in te rijden.

De regels zijn duidelijk zolang het professionele bestuurders zijn. Vrachtwagens, bussen, trucks kennen de code.

IHALEN MAG ALTIJD ALS JE INSCHAT DAT JIJ, OF HET TEGEMOET KOMENDE VOERTUIG KAN WIJKEN EN/OF KAN (AF-) REMMEN.

Er wordt op het laatse moment altijd ingehouden om een miniscuul gaatje over te houden, of de truck laat een klein randje asfalt (hopenlijk zonder gat) voor je over.

De ultieme kick voor elke motorrijder, ik raak in de 'flow', en na 9 uur sturen nog geen zadelpijn!

Wie zich slecht aan de regels houden zijn, koeien, kuddes geiten en de (kleine) particuliere auto's.
De bestuurders daarvan (waarschijnlijk sinds kort hun rijbewijs), hebben geen enkel besef van de regels en halen serieus verkeerd in. (Letterlijk altijd.)

Wat de stroom, het verkeer lijkt hier op stromend water wat zich een weg baant, verstoord.

Ik heb een half uurtje achter twee grijze kleine kutautotjes gehangen om dat te bestuderen.
10 bijna ongelukken (Indiase maatstaf) in die periode...

Voel ik me veilig in dit verkeer?. Ja 100%, als een vis in het water, en het verkeer lijkt op water!.

Ik weet dat ik veel over ongelukken heb geschreven, dat is toch wat het is. Bovendien zitten we veel op de weg, het is tenslotte een motorreis....
Na de grensovergang direct weer raak.
Een Indiase 'Landrover', uit de bocht gevlogen en letterlijk de voorkant van een trekker afreden.
Slachtoffer netjes lang de kant van de weg.

Sensatie om dit te melden? Vast, aan de andere kant is dat dus het verkeer en wat ik zie. We bezoeken geen tempels.
Dus dat is mijn dag en elke dag zien we wel iets.
Het houdt mij scherp, en nogmaals, het rijden, met alles wat we zien, is en blijft een feest, daarom ben ik op de motor!!
(En ja ik doe voorzichtig!!)

Na een lange dag uiteindelijk om 18.30 in het hotel aangekomen. Een bijna 14 uur onderweg. Mooi dagje dus.

Goed DE STOEP..

Vanavond Dehli in, het is krankfuckingzinnig heet (ben er aan gewend, lekker hoor).
Nog niet veel van India gezien. Ik moet tenslotte mijn ogen op de weg houden.
Maar het is waar. Smerig, vies en vuil. Einde observatie voor nu.

Vannochten drie uur lang op de stoep gewacht van de Pakistaanse ambassade.
Uiteindelijk was de ambtenaar die achter een soort snack-luik in de buitenmuur zat, te vermurween om een afspraak te maken voor morgen...
Twee van de groep zijn nu naar de NL Ambassade met de vraag of zij kunnen helpen. Wie weet.

Morgen nieuws??? Geen idee, wachten vooralsnog.

Chiel: De Karaghar (schrijf ik dit goed?) highway is de mooiste ter wereld, zegt men. Het is een optie, niets is zeker.
Heeft met tijd etc van de groep te maken.

Ynze: No Afghanistan, nadat de Amerikanen er democratie hebben gebracht is die route uitgesloten.

Groeten en kussen voor allemaal. Sem nogmaals succes met je toetsweek!!!

PS Er zijn fotos bij het laatste reisverslag, en als het goed is zometeen ook bij dit verslag!

XXX Dim