warm en wachten

lieve allemaal,

Gelukkig wordt zo een motor met twee sleuteltjes geleverd...
inderdaad de eerste , met mijn nieuwe sleutelhanger (sorry A), ben ik al kwijt...

Nepal,

Ik was natuurlijk onvoorbereid op resi gegaan en had geen idee hoe nepal in elkaar zit.
We zijn een rondje aan het rijden en het is een stoffig en arm land. ik had gehoopt op prachtige vergezichten, etc. (die komen overigens nog wel), maar dat valt iets tegen.

Ten eerste zijn er domweg geen wegen, dus is het rijden hier beperkt.
daarom gaat iedereen hier ook " trekking", lopen, en of klimmen.

dat is namelijk de manier om naar Nepal te gaan.

maakt niet uit.

Ik heb geen enkel gevoel voor datum, of dag, en dat is dan weer wel een goed teken!

Een paar dagen geleden dus uit Kathmandu vertrokken voor een rondje.

De Enfield is inderdaad een grote brommer, maar wel een tof ding. De eencilinder ploft onverstoorboor omhoog en omlaag, en maakt een fijn geluid.
De zit is helemaal niet slecht, en het zweefzadel (bijna) comfortabel.
dat is een meevaller na 900 kilometer. Er komen er nog 12.000!

Het rijden blijft apart. Behalve links rijden zijn er geen regels.

je rijdt alsof je water bent, en vloeit mee met het verkeer. inhalen blijft een avontuur. Je doet dat rechts en toetert tegelijk. achterop de meeste vrachtwagens staat dan ook. " please horn" .
Het gevaarlijhkst zijn de paar nieuwe auto';s op de weg. vermoedelijk van rijke Nepalkezen die geen flauw benul hebben hoe je een voertuig bestuurt.


Buffels, honden, apen, riksjas, vrachtwagens, iederen doet zijn best om de smalle strook asfalt met gaten te delen.
koeien liggen midden op straat te herkauwen en heilig te zijn.

De afgelopen dagen super gereden. regelmatig onverhard, steil omhoog en omlaag over stenene en rotsen.
het regenseizoen komt eraan, tot nu toe nog niet nat geworden.

En ja moedertje, ondanks de hitte heb ik mijn leren jas, aan en mijn helm op!

Het rijden in de groep gaat prima, in principe kan je net zo individueel rijden ,en stoppen, etc op eigen gelegenheid.
met een gemiddelde snelheid van 40 km per uur, is het wel gedaan op deze wegen. het blijven veel bochten en onvoorspelbaar verkeer!

gisteren/of eergisteren in tansen een top avondje.
met een man of vier Royal Stag (jazeker!) whiskey gedronken, goed te doen!
Een uigebreide maaltijd kost circa twee euro, veel hete hapjes uit een goede keuken.

gisteren ( ja ik verhaspel de dagen, maar dat was een goed teken, zoals de oplettende lezer weet) wel heel lokaal gegeten, aangestaard door de bewoners uit de directe omgeving, kippen (levende) onder tafel.
kosten 80 cent.

wel telkens dezelfde maaltijd.
rijst met spinzaie, en wat andere groenten. zo nu een dan wel heel spicy!
ik blijf van het vlees af en eet uitsluitend vegetarisch, nog geen last van de darmen gehad. ik wordt wel misselijk van de cola, maar dat hoort bij het dieet.
gelukkig wel Coca en geen pepsi.

twee dagen geleden opnieuw staking in nepal. staken betekent dat alle vrachtwagens en bussen die wel rijden in brand worden gestoken. dat is weer eens wat anders dan op het malieveld protesteren.
Daar zijn we er wel een stuk of tien van tegen gekomen.
ook een flink aantal vrachtwAgens die door ' normale' ongelukken op hun kant liggen.
fotos volgen.

helaas in Tensen mijn fototoestel vergeten. (DAT WIL ZEGGEN, IK BEN HEM NOG NIET KWIJT, ALLEEN DIE AVOND) Een zeer steil dorp, wat nog redelijk origineel lijkt te zijn. mooi!

nepal is onrustig, gisteren de baas van de hoge raad vermoord, vandaag veel checkpoints op de weg.
ik rijd ze meestal rechts voorbij en kijk de andere kant op, dat scheelt weer tijd.
verder merken wij er als toerist niets van, iedereen is vriendelijk.

Wachten...
Tibet zit op slot!!. na de zelf verbranding van twee monikken zijn er 1000 mensen gearresteerd en is de boel dicht gegaan.
het laatse bericht is dat we over een kleine week misschien kunnen vertrekken.
volgens mijn info zijn wij dan de enige reizigers die toegelaten gaan worden!!

spannend dus, tot die tijd wachten (Lesje Zen worden) en misschien richting de Mount everest rijden.

ik dacht dat je gewoon tot aan de voet van die heuvel kon rijden, of tot aan " base camp 1" . (6.000 meter hoog ofzo).

dat is dus niet zo. De weg houdt al snel op, en dan moet je nog een week lopen ofzo. "Trekking" dus. fucking hell, volgende keer toch iets beter inlezen..

gisteren overigens in een hotel geslapen met uitzicht op de machtige toppen van de Himalayas.. 400 km verderop!.
Echt onwaarschijnlijk.
De hotelier opende trots de gordijnen met het uitzicht.

yes sir, the best view. really, but not today, to much clouds.

de laatste keer dat ze ze wel konden zien was twee maanden geleden....
wrong season sir, sorry sir...

Hoe dan ook,het wordt wachten, niets aan te doen.
ik vermaak me meer dan prima.

Wel raar zo een lange reis nog voor de boeg, en niet zeker weten wanneer we kunnen starten. Misschien is wat deze reis zo bijzonder maakt. Het is wachten op toestemming, waar je geen enkele invloed op hebt.
Dat staat toch wel heel ver af van wat (ik althans) gewend ben om te doen.
je pakt de auto, vliegtuig en je bent weg.

hier zit je " opgesloten' , in een klein instabiel land, je paspoort is ergens bij een tussenpersoon die druk is met je visum en een hogere macht bepaalt of je de grens over mag.


Gek ook dat ik julia, (bijna Zen in peru) en Sem meer mis dan anders. (zij zijn ook de enige die ik echt mis, en mijn moedertje natuurlijk)
toch wat geleerd afgelopen jaren denk ik dan maar)

Hoe dan ook, ik Zen me er doorheen,
het is heet, vochtig en Nepalees hier.

kus en knuffel voor wie dat wil.

Fotos (nog niet de allermooiste) volgen morgen.