HET BESTAAT!!!

Wat er dan bestaat volgt later, inclusief het bewijs op foto :-)!

De laatste dag in Vietnam nemen we (bijna vanzelfsprekend) een boot, Het is een rit van ongeveer 5 uur op een "fastboat", natuurlijk over de Mekong...!
Alle halve plannen om te reizen zijn continue veranderd, het is prachtig om er van af te wijken (zover ik al echte plannen had). Maar een rode draad is toch wel de Mekong, het gebeurt bijna automatisch, en is eigenlijk ook wel logisch, de Mekong is de grote levensader voor de landen die ik "gedaan" heb.

Chau Doc, Vietnam. Een stoffig en weinig intereesant plaatsje, veel toeristen want het is een belangrijke grensstad met veel verkeer tussen Cambodja en Vietnam.
Goedkoop (15 dollar US) hotel gezocht en gevonden, ik neem meestal gewoon de eerste, maar de huidige tactiek bevalt prima. Ik ga op een terras zitten en S zoekt een slaapplaats. Resultaat is de schoonste "hotels"voor de laagste prijs, het werkt buitengewoon.

Om 7 uur nemen we een Tuk-Tuk naar waar we denken dat de boot vertrekt. De tuk-tuk chauffeur kijkt bedenkelijk, maar zet ons bij de kade een stuk buiten het centrum af.
Het is 07.30, de boot vertrekt om 08.00, ruim op tijd.
Alleen, ben ik de tickets kwijt en zijn we sowieso op de verkeerde plek.
Hiervandaan vertrekken cruise schepen...,een variant op een reisje langs de Rijn...
Wat nu? de mensen zijn behulpzaam en begrijpen het probleem.
Ze bellen wat rond, hebben geen idee welke boot we moeten hebben, en vertellen dat alles goed komt...
"ga maar naar de straat, jullie worden opgepikt"...
Na 10 minuten wachten komen er inderdaad twee "fiets" rikksja's aan.
Ze spreken geen woorde Engels, maar lachen en gebaren dat alles goed komt.
Nog een minuut of 10... Ik heb ze allebei het dubelle tarief betaald (12.000 Riel voor de kenners) en ze fietsen als gekken, dwars door het verkeer, de markt, kippen en kinderen vliegen in het rond..
Maar.., we zijn op de minuut op tijd, de bemanning staat al op ons te wachten.
Wonderlijk hoe makkelijk dat reizen toch gaat eigenlijk...

Op de boot verandert de omgeving snel, arm is het juiste woord. In Vietnam en Laos is er ook armoede, maar van Cambodja druipt het af.
-------------------------------
Klein beetje geschiedenis. Van 1975-79 heeft het "Khmer Rouge"regime van Pol Pot ca 4 miljoen van de toen 16 miljoen mensen afgeslacht (killing fields), daarna hebben ze nog 15 jaar terreur gezaaid min of meer beschermt door ,tja, de USA. Het resultaat is nog steeds een verscheurd (denk ik) en arm land (dat is een feit)
-----------------------------------

De boot arriveert in Phnom Penh, het is iedere keer weer een meesterlijk ervaring om zo de grens over te gaan in het hartje van een stad aan te komen. Direct midden in het centrum, een totaal andere ervaring dan vliegen of auto.
Het waterfront is erg toeristisch maar fantastisch, zwaar Franse invloeden, bijna Zuid-Europa. Behalve dat de meeste (en er zijn er hier veel) bedelaars een arm, been of combinatie daarvan mnissen.
Dankzij Pol Pot en zijn hakkende mannnen en nog rondslingerende mijnen is het aantal mansen zonder ledematen enorm.
We gaan op zoek naar een hotel. Voor 8.000 Riel rijdt een Tuc-Tuc ons langs acht stuks, om een keuze te maken.
Het treft, het is redelijk druk in deze stad met 2 miljoen inwoners en we komen zonder benzine te staan.. Ik ben eraan ghewend en duw de Tuk-Tuk naar het dichstbijzijnde benzinestatioen. De chauffeur mag van mij blijven zitten, hij heeft de grootste schik. Net naast het Shell station, wordt de benzine ook hier in flessen verkocht en er wordt een liter aangeschaft.., we kunnen weer.

Ik heb weer een week basic geslapen, dus tijd voor een "boutique"hotel. Aan de boulevard, prachtige kamer, airco en douche. Het had in New York of Parijs niet misstaan, en de prijs is redelijk.

S'avonds op een terras is zuid-europese sferen "chique" gegeten. Maar dat valt tegen, globaal is het eten op staat zeker niet slechter. Ik heb zin in een fles bubbels (volop te krijgen hier), maar heb daar moeite mee, de bedelaars zitten aan de rand van het terras. Het is zoals het is, en er schijnen sowieso mensen te zijn die het slechter hebben dan ik, maar ik vind die bittere armoe niet makkelijk.

Enfin, het wordt dan ook Prosecco..ipv echte Bubbels
(waar ik later spijt van heb)

Cambodja is vreemd genoeg niet goedkoop. Koffie of een watertje kost 1 tot 2 US, en eten is veel duurder dan in de omringende landen, niet goed voor de bevolking met een gemiddeld inkomen van 100 tot 200 dollar per maand.
Bedelaars heb je in alle soorten en maten. Moeders, Oma's met al dan niet gehandicapte kinderen, lammen en blinden en natuurlijk (altijd mannen) zonder handen en/of voeten.
Ik concentreer me op de laatste categorie, kinderen en vrouwen met kinderen worden er meestal op uitgestuurd (is mijn filosofie) en moeten het geld weer afstaan, en ik kan niet iedereen geven, dit maakt het makkelijker. En ik weet van mezelf dat ik het toch niet kan laten.
Behalve de bedelaars zijn er natuurlijk de zonnebril en boekverkopers. De laatsten zijn meestal kinderen die tot middernacht op sraat lopen met hun (meestal kopieen) van boeken.
Soms koop ik er eentje, maar je kan reuze veel lol met ze hebben. Ze hebben engels op straat geleerd en spreken het graag. De verdwijnende zakdoek doet wonderen en breekt het ijs, het worden weer nieuwsgierige kinderen die van alles willen weten en ze vergeten hun boeken.
meestal verschijnt de bazin (boeken verkopen is vrouwenwerk) na een minuut of 10 en stuurt ze met een snauw de straat weer op.

Phnom Penh is te duur en teveel toeristen maar heeft zeker haar charme.
Wat gaan we doen in Cambodja. (Als ik de boeken lees en op de kaart kijk dan zijn hier denk ik nog betere motoritten te maken dan in Laos... Volgende keer?)
Ankor Wat is een must, tempels, tempels en tempels. Vanuit het oude Khmer koninkrijk, 2000 jaar oud ofzo.

Op de motor is nu geen optie (eerlijk is eerlijk, ik heb nu ook geen zin om in die bloedhitte weer op de motor te kruipen), Dus eerst naar het zuiden. Shinahouk-ville (hoezo Franse invloeden)

Sóchtends in de bus voor een ritje van 4 uur. Dat worden er bijna 7. Om de haverklap stopt de bus ermee en vervangend vervoer is niet echt geregeld.
Iedere keer als de motor afslaat wordt er druk gesleuteld en kunnen we weer een halve kilometer...
Totdat er een slimpie is die constateert dat de diesel op is...

Uiteindelijk kunnen we na een uur in de hitte wachten weer verder.

Shihanoukville... BACKPACKER'S HELL of heaven, net hoe je het ziet, foute keus??

Alle niet ranzige Guesthouses en hotels zitten bovendien bomvol. maar met niet aflatende energie weet S een piepklein resort (6 bamboe bungalows) te vinden voor de helft van de gemiddelde prijs. Met bovendien de beste keuken sinds bijna 3 maanden!!
Jammer dat de stampende muziek op het strand verderop tot diep in de nacht duurt.

De eindbestemming was een van de eilenden/eilandjes voor de kust. Hier zouden de "laatste" echte eilandjes "met niemand er op" moeten zijn...

Het is nog hoogseizoen en alle bekende locaties en eilanden zitten vol. Bovendien wil ik verder uit de kust zitten om dagtoeristen te vermijden.
Op 4 uur varen ligt Koh Khong, door de LP de hemel ingeprezen als het beste plekje in ZO Azie. (en ze voegen eraan toe, dat kan in een half jaar verpest zijn, het gaat snel)

Na minder dan 3 uur op zee zijn we er... Het blijkt dan ook niet Koh Khong te zijn, maar Koh Rong..

De rest zat dus blijkbaar echt vol..

Hoe dan ook verkeerde eiland!!! :-) maar paradijs! (Jaja, ik weet het, het is een cliche)

Koh Rong is 2 x zo groot als Texel, maar dan met heuvels en bedekt met jungle/oerbos.
Er zijn 3 resorts en 2 dorpjes. (een resort is 10 hutjes klein)

Ons resort is naast een straatarm dorpje op het strand. Aan het eind van het hagelwitte zandstrand, 6 km verder, ligt een stink resort van een Fin, op het punt failliet te gaan. Blij dat we daar nietr zijn terecht gekomen!
Het eerste resort , en de eerste toeristen zijn hier 3 jaar geleden gekomen.

Ons "resort" bestaat uit 10 hutjes. en een familie die (niet al te sclecht) kookt in een hutje in het midden. De honden, kippen en kuikens lopen volijk overal rond, dus een sterke maag is aan te raden.
De muren zijn van boomschors en er is een soort WC. (wel schoon) Verder niets. S'avonds tot 10 uur brandt er 1 lampje, dan gaat de generator uit, doodstil.

De zee is helder, het strand wit en er is niemand.
Dus ja HET BESTAAT!, dat ene plekje ergens op de wereld.
(nog wel...., dit moet echt 1 van de laatse plekjes in Z_O Azie zijn)
De pier waar de boot aanmeert wordt verlengd, er wordt een barretje gebouwd... Dus het kan niet lang meer duren of de hordes komen, dus als je het wilt zien? Snel gaan!

Na 4 dagen helemaal, helemaal niks, nu terug in Phnom Penh, en morgen door naar Ankor Wat.
Het kan zomaar zijn dat ik over een paar dagen (S gaat naar dan huis)de laatste 10 dagen erg bruin en dik ga worden en terug naar dat plekje ga...

Kortom het reizen is weer anders, en alle indrukken opnieuw verassend en nieuw, het is geen straf.

En moeder, de avonturen lijken over te zijn en veel kan er niet meer gebeuren.
Vanavond bellen met de kids, nog even...!

Knuffel voor iedereen die dat wil. zometeen het gevecht om de fotos te uploaden.

PS:

Vrijwilliger gezocht: Reis-, horeca- en levenservaring om een ECO resort op Koh Rong te beginnen. Ik doe fanancieel, jij de rest.
(doen we er gelijk een school bij, daar is hier een ernstig tekort aan...!!) Wie durft!

Dim