vader en dochter
Door: Dim
Blijf op de hoogte en volg Dim
27 December 2009 | Thailand, Bangkok
20 december om 13.10 dan is het zover. julia landt dan en we gaan samen een weekje Bangkok doen.
Best spannend want een heel ander ritme, en ik vind het superstoer dat ze het aandurft.
Ik ben keurig op tijd op Schiphol in Bangkok. het is weer een bleodhete dag en ik hoop dat Julia de verandering een beetje goed aan kan.
Na het rustige, laidback Laos, waar je op een dag hooguit jezelf teghen komt is Bangkok sowieso een hele schok.
B;oedheet, smog, benzinedampen en veel, heel veel mensen. Het verkeer is krankzinnig en vooral de talloze tuk-tuk's verspreiden een blauwe walm over de stad die lekker in de hete lucht blijft hangen.
Tijdens het spiotsuur, het is nog onduidelijk wanneer dat precies is, komt het verkeer soms compleet tot stilstand en is er geen beweging meer in te krijgen.
Het duurt vrij lang voordat ik Julia aan zie komen, ze ziet een beetje pips, ramvol vliegtuig en een slecht plekje.
Ik ben blij haar te zien en we gaan snel naar uitgang 2. Bij uitgang 3 staan weliswaar de taxis, maar bij 2 zetten ze hun passagiers af.
Ik ben uiteindelijk een ervaren reiziger... en ik weet dat als ik daar een taxi neem dat het starttarief 50 baht (1 euro) minder is....
We stappen in een officiele taxi,op weg naar china-town. Ik zie dat hij de meter niet aanzet en vraag hoeveel hij rekent. "500 Baht". De rit mag niet meer dan ca 300 kosten dus ik zeg dat de meter aan moet.
We rijden al en hij weigert dat te doen. Pffft, daar gaan we weer. Ik wordt voor het eerst een beetje boos, en verhef mijn stem. "dat hij een motherfucker is" en dat hij ons nu terugbrengt naar schiphol, of hij krijgt "fucking problems". Niks voor mij, maar ik heb het een beetje gehad met dit soort gezeik.
(taxichauffeurs in Amsterdam zijn overigens nog veel erger, maar die neem je dan ook niet)
Al rijdend open ik de deur, en hij maakt een U, en brengt ons terug naar waar we begonnen.
Julia is natuurlijk moe en de eerste avond valt niet mee. Heet, eten op straat (dat is zeker wennen) en een zeurende vader is nou niet het idee van een leuke kerstvakantie als je 15 bent...
Wat doe je in een grote stad?? Lopen en lopen... , tempels :-), de atmosfeer opzuigen en genieten van de wondere wereld van een Aziatische wereldstad waar elke straathoek dynamischer is dan heel Nederland bij elkaar.
Vanaf 3 uur s'middags nemen de straatverkopers en de duizenden "mobiele restaurantjes" bezit van iedere vierkante centimeter die op de stoep beschikbaar is.
Als het donker wordt komen er meer tafeltjes en stoeltjes en worden kruispunten en straten steeds smaller, bezet door de kleinste (letterlijk en figuurlijk) ondernemers van de wereld.
Eten doet ook hier niemand thuis, tot diep in de nacht vind je een plekje op straat.
------------------------------------
De eerste volle dag samen met Julia, gaan we inderdaad lopen, tempels.. "the works" het is heet. maar ze laat zich niet kennen.
Een top attractie is de "reclining Budha" een liggende Buddha van 40 meter lang, ik heb een prachtige foto in gedachte, maar Julia loopt kinderachtig weg..., wil niet op de foto...
Ik word natuurlijk woest, en doe het opvoedkundig nogal onhandig.., de medaille voor vaderschgap zal aan mijn neus voorbij gaan.
Ik loop kwaad het tempelcomplex uit, Julia achter me aan op 10 meter afstand. Ik loop zeker een half uur belachelijk snel (het is het heetste moment van de dag) nergens naar toe. Natuurlijk weet ik dat Julia achter me loopt, maar ik doe net alsof het me niet kan schelen of ze er wel of niet is...
Zeker een half uur!!, bloedheet en ik wordt alleen maar bozer.... todat er eentje is die het initiatief neemt om een normaal gesprek te beginnen, zo is het wel genoeg.....
Inderdaad dat was ik niet....Ben blij dat J verstandiger is. Die clash hebben we gehad en het gaat beter... In het hotel is een prachtige massage "spa", en we laten de vermoeide voeten verwennen, lekker.
de volgende twee dagen gaan we fietsen door Bangkok... het is natuurlijk super om 2 dagen een leuk programma te hebben, maar eerlijk is eerlijk voor een 15 jarige....
Julia gedraagt zich veel en veel beter dan je uberhaupt zou mogen verwachten onder deze omstandigeheden. Uiteindelijhk hebben we het toch wel naar ons zin (Toch??).
En eerlijk is eerlijk, ook ik had de fietstocht wat spectaculairder verwacht met een overnachting op een speciaal plekje.
Maar goed, je kan niet alles hebben en Andre (gids/eigenaar) is een aardige vent die reuze zijn best doet!
We doen later nog een dag fietsen... (dat was leuk!!, sloppenwijken, kleine hoekejes en gaatjes en veel smalle fietspaden op een meter hoogte boven het water/moeras.
het gaat iedere dag beter en zwerven per boot, lopend, per taxi en Tuk=tuk door de stad.
Julia acclimatiseerd en ik leer om te accepteren dat een boek op je kamer lezen ook ok is als je op vakantie bent.
Het eten op straat blijft lastig. Maar als ik eerlijk ben dan at ik vroeger helemaal niets, zo slecht doet Julia het nog niet!
De Armani tas als kerstkadootje, de ENIGE tas niet in de uitverkoop was, (yep that's MY girl :-) )en het kerstdiener in het prachtige open lucht restaurant bovenop de 61e verdieping van de "Banja Tree Tower" maken veel goed..., een waanzinnig uitzicht en Julia op 12!! cm hoge hakken. Ze loopt er nog goed op ook.Ik heb in het hotel 2 Linnen pakken laten maken, en ik kise voor wit met een roze overhemd.., we zien er goed uit!!
Het is absoluut een belevenis, het uitzicht, de knipmessende bediening. Een mooie kerstavond 2009!
omdat we er zo goed uitzien past een fles "Krug" ons het best smaakt op deze bijzondere avond wel heel fijn..!
Als julia de laatste avond het reataurant mag kiezen, en ik laat haar 10 beschrijvingen van goede restaurants in Bangkok lezen, kiest ze om hiet terug te gaan, excellente smaak!, ze komt er wel...!)
De ontvangst is aller hartelijkst (kan ook niet anders na een kerstfooi en de Krug). "Mister Dim, Miss julia, welkom back", "so happy you back"
-----------------------------------
Het is nu de laatste dag en over een paar uurtjes breng ik j naar schiphol,
De eerste dag was J net zo lief direct weer terug gevlogen. "alles goed?," "Ja, alles goed". "Ok dan, dan ben ik netzolief weer thuis bij iedereen"
was een zer nkbaar scenario geweest... :-) . Ik heb het heerlijk gevonden dat ze wilde komen EN geweest is.
Lieve J, volgende keer graag weer, maar dan zorg ik voor een andere bestemming en een ander programma.
(of ga je dan 2 weken mee echt backpacken....)
Iedereen alvst een gezond 2010!!!!
Dim
Best spannend want een heel ander ritme, en ik vind het superstoer dat ze het aandurft.
Ik ben keurig op tijd op Schiphol in Bangkok. het is weer een bleodhete dag en ik hoop dat Julia de verandering een beetje goed aan kan.
Na het rustige, laidback Laos, waar je op een dag hooguit jezelf teghen komt is Bangkok sowieso een hele schok.
B;oedheet, smog, benzinedampen en veel, heel veel mensen. Het verkeer is krankzinnig en vooral de talloze tuk-tuk's verspreiden een blauwe walm over de stad die lekker in de hete lucht blijft hangen.
Tijdens het spiotsuur, het is nog onduidelijk wanneer dat precies is, komt het verkeer soms compleet tot stilstand en is er geen beweging meer in te krijgen.
Het duurt vrij lang voordat ik Julia aan zie komen, ze ziet een beetje pips, ramvol vliegtuig en een slecht plekje.
Ik ben blij haar te zien en we gaan snel naar uitgang 2. Bij uitgang 3 staan weliswaar de taxis, maar bij 2 zetten ze hun passagiers af.
Ik ben uiteindelijk een ervaren reiziger... en ik weet dat als ik daar een taxi neem dat het starttarief 50 baht (1 euro) minder is....
We stappen in een officiele taxi,op weg naar china-town. Ik zie dat hij de meter niet aanzet en vraag hoeveel hij rekent. "500 Baht". De rit mag niet meer dan ca 300 kosten dus ik zeg dat de meter aan moet.
We rijden al en hij weigert dat te doen. Pffft, daar gaan we weer. Ik wordt voor het eerst een beetje boos, en verhef mijn stem. "dat hij een motherfucker is" en dat hij ons nu terugbrengt naar schiphol, of hij krijgt "fucking problems". Niks voor mij, maar ik heb het een beetje gehad met dit soort gezeik.
(taxichauffeurs in Amsterdam zijn overigens nog veel erger, maar die neem je dan ook niet)
Al rijdend open ik de deur, en hij maakt een U, en brengt ons terug naar waar we begonnen.
Julia is natuurlijk moe en de eerste avond valt niet mee. Heet, eten op straat (dat is zeker wennen) en een zeurende vader is nou niet het idee van een leuke kerstvakantie als je 15 bent...
Wat doe je in een grote stad?? Lopen en lopen... , tempels :-), de atmosfeer opzuigen en genieten van de wondere wereld van een Aziatische wereldstad waar elke straathoek dynamischer is dan heel Nederland bij elkaar.
Vanaf 3 uur s'middags nemen de straatverkopers en de duizenden "mobiele restaurantjes" bezit van iedere vierkante centimeter die op de stoep beschikbaar is.
Als het donker wordt komen er meer tafeltjes en stoeltjes en worden kruispunten en straten steeds smaller, bezet door de kleinste (letterlijk en figuurlijk) ondernemers van de wereld.
Eten doet ook hier niemand thuis, tot diep in de nacht vind je een plekje op straat.
------------------------------------
De eerste volle dag samen met Julia, gaan we inderdaad lopen, tempels.. "the works" het is heet. maar ze laat zich niet kennen.
Een top attractie is de "reclining Budha" een liggende Buddha van 40 meter lang, ik heb een prachtige foto in gedachte, maar Julia loopt kinderachtig weg..., wil niet op de foto...
Ik word natuurlijk woest, en doe het opvoedkundig nogal onhandig.., de medaille voor vaderschgap zal aan mijn neus voorbij gaan.
Ik loop kwaad het tempelcomplex uit, Julia achter me aan op 10 meter afstand. Ik loop zeker een half uur belachelijk snel (het is het heetste moment van de dag) nergens naar toe. Natuurlijk weet ik dat Julia achter me loopt, maar ik doe net alsof het me niet kan schelen of ze er wel of niet is...
Zeker een half uur!!, bloedheet en ik wordt alleen maar bozer.... todat er eentje is die het initiatief neemt om een normaal gesprek te beginnen, zo is het wel genoeg.....
Inderdaad dat was ik niet....Ben blij dat J verstandiger is. Die clash hebben we gehad en het gaat beter... In het hotel is een prachtige massage "spa", en we laten de vermoeide voeten verwennen, lekker.
de volgende twee dagen gaan we fietsen door Bangkok... het is natuurlijk super om 2 dagen een leuk programma te hebben, maar eerlijk is eerlijk voor een 15 jarige....
Julia gedraagt zich veel en veel beter dan je uberhaupt zou mogen verwachten onder deze omstandigeheden. Uiteindelijhk hebben we het toch wel naar ons zin (Toch??).
En eerlijk is eerlijk, ook ik had de fietstocht wat spectaculairder verwacht met een overnachting op een speciaal plekje.
Maar goed, je kan niet alles hebben en Andre (gids/eigenaar) is een aardige vent die reuze zijn best doet!
We doen later nog een dag fietsen... (dat was leuk!!, sloppenwijken, kleine hoekejes en gaatjes en veel smalle fietspaden op een meter hoogte boven het water/moeras.
het gaat iedere dag beter en zwerven per boot, lopend, per taxi en Tuk=tuk door de stad.
Julia acclimatiseerd en ik leer om te accepteren dat een boek op je kamer lezen ook ok is als je op vakantie bent.
Het eten op straat blijft lastig. Maar als ik eerlijk ben dan at ik vroeger helemaal niets, zo slecht doet Julia het nog niet!
De Armani tas als kerstkadootje, de ENIGE tas niet in de uitverkoop was, (yep that's MY girl :-) )en het kerstdiener in het prachtige open lucht restaurant bovenop de 61e verdieping van de "Banja Tree Tower" maken veel goed..., een waanzinnig uitzicht en Julia op 12!! cm hoge hakken. Ze loopt er nog goed op ook.Ik heb in het hotel 2 Linnen pakken laten maken, en ik kise voor wit met een roze overhemd.., we zien er goed uit!!
Het is absoluut een belevenis, het uitzicht, de knipmessende bediening. Een mooie kerstavond 2009!
omdat we er zo goed uitzien past een fles "Krug" ons het best smaakt op deze bijzondere avond wel heel fijn..!
Als julia de laatste avond het reataurant mag kiezen, en ik laat haar 10 beschrijvingen van goede restaurants in Bangkok lezen, kiest ze om hiet terug te gaan, excellente smaak!, ze komt er wel...!)
De ontvangst is aller hartelijkst (kan ook niet anders na een kerstfooi en de Krug). "Mister Dim, Miss julia, welkom back", "so happy you back"
-----------------------------------
Het is nu de laatste dag en over een paar uurtjes breng ik j naar schiphol,
De eerste dag was J net zo lief direct weer terug gevlogen. "alles goed?," "Ja, alles goed". "Ok dan, dan ben ik netzolief weer thuis bij iedereen"
was een zer nkbaar scenario geweest... :-) . Ik heb het heerlijk gevonden dat ze wilde komen EN geweest is.
Lieve J, volgende keer graag weer, maar dan zorg ik voor een andere bestemming en een ander programma.
(of ga je dan 2 weken mee echt backpacken....)
Iedereen alvst een gezond 2010!!!!
Dim
-
27 December 2009 - 10:45
Sabine:
Mannen blijven toch kinderen en dochters zijn sneller volwassen dan je denkt. Bij gebrek aan foto's (vooral van die hakken) zie ik het al helemaal voor me, haha!
kus! -
27 December 2009 - 10:46
Dre:
He Dim waar blijven de foto's?? (grapje) Stoer jullie samen op pad en dat jullie het toch ondanks de omstandigheden hebben gefixed. Top van jullie allebei.
fijne dagen
Dre -
27 December 2009 - 10:58
Angela:
Laat zien dat pak en die hakken.. -
27 December 2009 - 21:06
Jacqueline:
beelden zeggen meer dan woorden: mooi! -
30 December 2009 - 06:46
Ynze:
Ah
The joys of having teenage children...
Glad to see we're all in the same boat, and that you managed to still make it a great experience (for both).
Happy travels and best wishes for the new year.
and speaking of the new year... waar ga je die laatste maand doorbrengen?? Exotic, relaxed island, exploring the local scene, great food, pristine beaches, gorgeous sunsets, beautiful native women, etc, etc?
More pics please..
YB
(I hate you) -
31 December 2009 - 09:06
Wieteke:
Fanastisch, al je verslagen! Wat een geweldige belevingen!
Lieve Dim, Happy New Year!
Ik zeg, reisverslaggever worden voor een reismagazine in 2010, haha.
Dikke kus, wiet
ps. je mag nu wel weer terugkomen(snif) -
04 Januari 2010 - 07:39
G:
Happy New Year!!! Sluit me helemaal aan bij Wieteke....Sjoerd kan er een puntje aan zuigen aan je verhalen -
04 Januari 2010 - 21:04
D:
De Beste Wensen! Op naar nog een top jaar!
Trouwens onwijs gave foto's, om trots op te wezen! Weet zeker dat je er nu, maar ook later met heel veel plezier naar terug kijkt!
Geniet nog even lekker en tot snel!
D'sxxx -
05 Januari 2010 - 21:11
Juul:
Dat jij nou ineens zo praatziek bent. Wij, Gerritses, praten meestal niet zo veel. Goed is goed, slecht is slecht. En dit was goed.
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
