verdwaald, gechilled (hard), geript (bijna :-) )

Ten eerste alle jarigen in december, Dick, selma, Angela, (Maaike?), Richard gefeliciteerd, ik hoop dat jullie je verjaardagskaart hebben gehad... Mdussszz

Hans sterkte met je Pa, en Bert met je rug. (stuur allemaal ff een kaartje naar Bergen op Zoom)
-------------------------------------

Pakse, Zuid-Laos. Gisteren kreeg ik de Motor met geen mogelijkheid meer aan de praat, maar zoals gezegd recht voor een Honda werkplaats. Ik neem een hotel (warme douche)100 meter verderop.
De volgende morgen de motor naar de werkplaats geduwd. De jongste zoon (lang haar oorbel, jaar of 16) ligt te slapen op de balie, De oudste zoon, keurig overhemd en dito broek onderuitgezakt op een stoel met z,n ogen halfdicht. Moeder van 1 meter 30 zit te soezen. een gebruikelijk tafereel.
Ik leg uit wat er aan de hand is,(start niet meer). Moeder gebaard dat ik weg kan gaan en dat alles in orde komt.
Na een half uurtje loop ik langs en ligt een flink deel van uitlaat, cilinderkop etc uit elkaar.
Verder is het tafereel onveranderd. Iedereen heeft zijn of haar startpositie weer ingenomen.
Moeder gebaard weer dat ik rustig weg kan gaan, alles in orde.
Die ochtend loop ik zo een keer of vier langs, iedere keer kan ik slechts de kleinste verandering in positie waarnemen.
Wat een fijn land.

Rond een uur of 1 ben ik er weer, De zoons slapen nu allebei vast, maar de motor staat in elkaar EN loopt weer als een zonnetje.
Zoals overal wordt er uitsluitend bij vrouwen afgerekend. (Als je iets aan een man betaald, loopt hij direct naar vrouw, moeder, dochter of tante en levert het geld in)

Ik betaal 8 euro! en ga een uurtje testrijden.
alles lijkt goed en nog even de olie vervangen. (er zat angstwekkend weinig en zwarte olie in) Bijna 3 liter hoogwaardige olie, ik reken nog een keer 1.50 euro af en vertel aan moeder dat haar zoon "mechanic no.1" is.
Dat vindt ze prachtig, ze laacht haar halve tanden bloot en tevreden valt de familie weer in slaap.

De rest van de dag wat rondgeluierd, volgende dag op pad, nog 3 dagen op de motor en dan 3 dagen naar "4.000 islands"
Een wirwar van eilandjes, watervallen en stromen in de Mekong. tegen de grens met cambodja aan (dsar zou ik later nog een vergissing maken).

06.00 uur op, en op pad. De weg is asfalt en redelijk saai, na een uurtje vind ik de "lodge" waar kajo, die ik eerder was tegengekomen zo enthousiast over was. het is nog veel te vroeg om te stoppen en het is hier mooi, maar ik heb veel beter gezien.
dus ik stap weer op en ga de geplande route verder volgen. Ik doe rustig aan, want de weg is asfalt en daar had ik niet op gerekend.
Ik rijd 70,80 km per uur en . BBBRRRR, dof banden geluid en een slinger.
Lekke band, "niet erg" flitst er door mijn hoofd, "drukke" weg en een motor op, in, achter een Tuk-Tuk, auto of bus is zo geregeld.

Ik stap af en zie nog een grote wolk papier dwarrelen... Geen lekke band, mijn rugzak is tussen spartbord en wiel gekomen en opengescheurd.
fototoetel en dergelijke zitten erin... Hopelijk heel.
De wolk van papier blijkt de lonely planet te zijn (slechte reisgids zoals al eerder gezegd). Deze zat precies op de plek waar de noppenband de rugzak openscheurd. Alle blaadjes eruit, maar heeft precies de klap en scheurende noppenband opgevangen.... alles verder heel!!!
Dus ga NOOIT op reis zonder LP!!
Ook de kopie van mijn paspoort en de motorpapieren die ik IN de LP had gedaan vind ik onbeschadigd terug op de weg, superboek!

De tocht gaat sneller dan ik dacht, ik maak een lus naar Pakxong, zuid-west om daarna door te gaan naar Attapeu in het oosten.

de weg wordt "gelukkig" slechter, Eerst asfalt met het wereldrecord aan diepe "potholes", dat is toch altijd weer heel apart rijden, aan de uiterste randjes is de weg het beste, maar na een stuk of 10 ontweken gaten rijd je toch weer in de elfde...

De weg verandert in glad gravel, fijn om te rijden en dikke rode stofwolken achter je aan!
Er is 1 afslag die ik moet hebben, daar rijd ik natuurlijk voorbij, tot hilariteit van 20 Laotianen die bij een koek en zopie op de splitsing zitten. Allemaal zwaaien... (dat ik verkeerd rijd in dit geval)
als ik na een kilometer of 10 omdraai en terugrijd hebben ze het grootste plezier. Ik laat me niet kennen en drink een suikertje bij het kraampje. Iedereen lachen, ik lachen, prachtige mensen.

Het is inmiddels 02.00 uur en ik moet nog verder dan ik dacht.
Het wordt weer echt bos, maar wel een mooi glad pad.
Andere dorpen, andere mensen dan in het Zuiden, iets afstandelijker, maar blijven even lief en leuk.
(er wordt weinig gerookt in Laos, maar in de dorpjes in het zuiden roken veel vrouwen en meisjes dikke gerolde sigaretten, kruising tussen een Cohiba en een joint)

vlak voor donker binnen in Attapeu.

weer vroeg op en ik zit om 07.45 op de motor.Ca 100 km, pal naar het westen. rechtdoor naar de grote weg, en dan nog 150 km asfalt.., goed te doen.
Op de kaart staat "rivercrossings, dry season only" en op andere "verry difficult road".
mooi, laatste motorrit nog even fijn rijden....
De eerste 35 kilometer gaan als een streep, eigenlijk te snel naar mijn zin. en de rivercrossing is net te diep dus gaat op 2 bij elkaar gebonden "longboats" jammer, ik vond dat rijden door dat water nou net zo leuk.... (op dat moment verzocht ik dus de goden....)

Wel een paar ouwe rammelbruggen die vervaarlijk zwaaien, maar ze houden het.
De gravelroad houdt houdt op. (zo strak als beton, de wals en de grote caterpillars zijn nog bezig).
Direct een kleine rivercrossing. Wel moeilijker, in plaats van een grind/zand bodem grote, gladde platte stenen met spleten ertussen.
het gaat goed en de weg houdt op en is inmiddels pad. leuk.
Het bos wordt wat dichter en er zijn volop kleine diviertjes. Het brede pad houdt op en wordt smal pad, het bos nog wat dichter...
Ik ben een uur onderweg nadat de gravelroad stopte en dan houdt eigenlijk alles op....
Duidelijk geen weg meer, (hij staat toch echt op de kaart!) en ik sta voor een 50 meter brede rivier, niet heel diep, maar met een forse stroming. Aan de overkant een groene muur van jungle...
Wat nu? ik heb absoluut geen zin om terug te gaan.
Ten eerste is dat altijd vervelend, ten tweede ben ik verdwaald en als je terug gaat verdwaal je opnieuw.

Bij de rivier tref ik twee locals. ja hoor gebaren ze, aan de overkant is een pad, je kan door...
met zijn drieen verkennen we de crossing en lopen we het weter in. Bijna een meter diep, spek en spekgladde stenen en rotsen.
Dat wordt listig, dat lijkt wel erg veel op "hoge school trial rijden". de twee locals positioneren zich in de rivier langs de route die begaanbaar is.
2 meter breed, daarnaast is het dieper...
Kan er wat mis gaan? In het slechtste geval valt de motor, ik een nat pak en doet hij het niet meer. maar ik heb mijn twee trouwe helpers!
(overigens de eerste mensen die ik in een half uur heb gezien)
Dus ik waag het erop. langzaam, stapvoets, het water in, dat staat tot bijna boven de uitlaat/zadel.
Ik glibber en glij, de achterkant gaat 45 graden naar links en rechts en zo nu en dan zit het achterwiel klem.
ik weet recht te blijven en het grootste stuk zelfs met mijn voeten op de steps af te leggen.
aan de overkant even droog en dan nog 10 meter stroomopwaarts door het water, minder diep, opgelucht dat het gelukt is, en ga alsnog het water in.
Maar de motor staat in 10 seconden dankzij mijn secondanten en er wordt zoals altijd weer gelachen...
Als dank help ik hun met hun Honda brommers oversteken.
Tot hun stuur in het water, maar we duwen ze naar de overkant, daar doen die dingen het gewoon weer!!

Laat ik dus het avontuur niet overdrijven, zij karren gewoon op die scootertjes door het grote bos!!

Weeer op pad, paadje links, rechts, splitsing, hetzelfde punt, rondje gereden, doodlopend etc....
Aan de zon te zien is het duidelijk dat ik pal noord ga ipv west.
Zo nu en dan een (fantastisch) dorpje, dus ooit kom ik wel weer op de weg.
(het hele bosgebied is ca 100 kilometer breed en lang, hemelsbreed dat dan weer wel, dus je komt er altijd wel een keertje uit)

Wat een hoop paadjes in zo een bos zeg, om en om kies ik links en rechts. Er zijn nog wat heel zware stukken, rotsen en vette zware modderpoelen (bijna vast in een moeras(je), maar de Honda redde het met stotterende motor)

Rond een uur of 3 stuit ik op een "grote" weg. Vlakbij... Pakxong, 60 km naar het noorden (in plaats van 60 kilometer naar net westen), daar was ik gisteren ook!!

In plaats van 150 kilometer asfalt moet ik er nog 280 km doen.
gas erop en gaan. vlak voor de grens met cambodja, naar de eilandjes zijn rechtsaf. Na de oversteek blijk ik op "Khong" te zitten,(en ik wilde naar "Don Det") maar goed het is donker en ik heb een warme douche...
een mooi dagje dus!!

De volgende ochtend terug naar de weg, bootje over en exact 23 km naar het zuiden, voor het volgende eilandje.
Nou zou dat de eerste keer zijn, afstanden is niet de sterkste kant hier, maar goed, asfalt gas erop een klein rukkie.
23 kilometer is dus te ver, dat is combodje... (ja ik heb de slagboom gezien, maar die stond open, en dan rijdt ik altijd door..)

Ik wordt bijna van de motor afgeschoten (geintje), maar ik moet in ieder geval terug.

Bootje over, eilandje "Don Det". 3 weken terug is er elctriciteit aangelegd. Beetje hippie achtig. lekker, lekker, lekker en WAANZINNIGE zonsondergangen.. (hard-chillen) strandje waar ik alleen ben met 4 strandtentjes, ik koop bij allemaal wat....

Na 4 nachten Don-Det vertrek ik, bijna een beetje weemoedig....

EPILOOG LAOS

Wat een fantastisch land, (nog) groen en natuur. De Mhong (Meo) in het noorden zijn 40/30 jaar geleden gedecimeerd door de Noord-vietnamezen en toen door de amerikanen in de steek gelaten, en elke week loopt er nog wel iemand op een bom.
Groot maar toch klein. De allervriendelijkste, aardigste, liefste en eerlijkste mensen op aarde!!
Vakantieplannen?? Doen zolang het nog zo is!!!

------------------------------------

Bangkok, sorry het verhaal wordt een beetje lang, maar het is weer bal.
Prima vlucht met tussenlanding

Ik check in, maar moet een uurtje wachten voordat de kamer schoon is, dus loop een rondje door chinas-town.
Zoals zovaak wordt ik door mijn lange slungellichaam aangesproken. "where you from?", zo ook door "Anton".
Wat leuk, wat een toeval, zijn nichtje gaat Den Haag, we moeten koffie drinken.
Best, zijn nichtje woont bij hem en gaat in het kurhaus werken. stage.
nogal een gedetaiileerd verhaal, zijn engels is te goed....

Of ik zin heb om zijn huis te zien mee te eten??
Waarom niet, hij is 1.60 meter, 50 % kans dat er een "scam" achter zit, maar zo beleef je weer eens wat...
ik vertel hem dat ik ff ga douchen. hij moet naar de apotheek voor zijn chinese kruiden. (dat kan, daar zijn hier genoeg van)
ik laat paspoort creditcards op de kamer en neem wat kleingeld mee.

In de taxi, hij praat honderduit... (teveel natuurlijk) maar toch weet hij Kurhaus, schevebingen etc etc.
Natuurlijk stinkt het zaakje. ALTIJD als iemand op je af komt wil hij meer of minder van je, maar het klopt NOOIT.

Toch een beetje twijfel, verhaal is wel erg goed..., te goed.of is er neits aan de hand en is hij gewoon aardig.
(van Laos wordt je wel weer naief)

Ik let goed op en we stoppen in een "normale" buurt in bangkok met rijtjeshuizen. dat kan niet al TE erg mis gaan.

Moeder en zus zijn er, en oom. (geen nichtje)
Oom is croupier (blackjack) op een schip en gaat een half jaar in Den Haag werken.....
Nu is het wel duidelijk, ze moeten alleen hun verhaal nog beter op elkaar afstemmen.

koffie? Ja, geen suiker of melk, dank u, antwoord ik beleefd...

Oom verteld honderduit hoe ik geld kan verdienen, als hij deelt..., handsignalen etc...
Terloops vraagt hij wat voor creditcard ik heb...:-)

Boven wordt het spel voortgezet. (de punchline hoe te stoppen nu het over kaarten gaat heb ik inmiddels bedacht..)
Razendsnel deelt en schudt hij de kaarten (we zijn met zijn tweeen)
en legt uit hoe ik veel geld kan verdienen. (als hij in Den haag is, natuurlijk....)
Ik weet dat ik nu zo een beetje moet stoppen en vraag de kaarten.
ik doe mijn beste kaarttruc en hij is stomverbaasd...
Ik geef hem een knipoog en loop naar beneden.
Anton (en inmiddels nog 1 of 2 kornuiten) zitten beneden en kijken verbaasd.
er is boksen op tv, "Aaah" zeg ik " I was army champion boxing...." (pffft, het enige wat ik nog optil is mijn tandenborstel)

Eigenlijk best op mijn gemak kijken we nog even gezellig, Ik vertel anton dat ik ga. "Ok taxi already here"

Wel officiele taxi met meter,(alhoewel?, geen nummer of prijslijst aan de binnenkant) Anton stapt ook in, of hij mee kan rijden tot het ziekenhuis... Moet de kruiden naar zijn zieke moeder brengen....

Gezellig, zeg ik... bij de eertse grote kruising stap ik uit, buig nog even naar binnen en vertel Anton breed lachend "next time I see you around the hotel I call 1155, I remember your adress...
(1155 is toeristenpolitie)

Uiteindelijk heb ik geen idee hoe de scam in elkaar zit, dat je op het eind de van de dag, of de volgende dag geplukt bent is zeker, het zit toch wel goed in elkaar....



Gisteravond naar PatPong geweest daar kun je van alles doen, ik heb me beperkt tot een nieuwe tattoo...

Had een mooi plaatje uitgezocht van een wereldkaart... wel heel veel zwart nu ik er zo naar kijk, het lijkt meer of er een vogel op gescheten heeft..
hopelijk droogt ie nog een beetje beter op...

dat is dus een eerste dagje (half dagje) Bangkok..... Pfffft, blijft vermoeiend allemaal dat reizen
----------------------------------

Morgen komt Julia!! Supergaaf, en ik ben zo trots als een aap met 7 lullen! (jaja, het is 7 staarten ik weet het) dat ze het doet, ik beloof wat minder avonturen!!

Zo, iedereen weer op de hoogte, Ik ga rustig aan doen vandaag en kijk goed uit met oversteken!!


Dikke vette kus voor Sem, en sorry voor de moeilijke woorden.
(en ma, het loopt echt allemaal op rolletjes)

Dim