Studeren

Ik ben met mijn PADI begonnen in Tutukaka, dat betekent dat ik vandaag de hele dag in een klaslokaal heb gezeten. Ik baal daar stevig van, maar toch maar doorzetten, ik heb geen alternatief plan.

We zijn met 6 mensen aan de 4-daagse cursus (normaal 5 dagen, dus dat scheelt een dag binnenzitten) begonnen.
1 Candese, 1 Engelse, 1 Duitse en 2 deense meiden, dat zit wel goed :-)
Mdusszzz.

afgelopen zaterdag was ik nog op Waiheke eiland. Het eiland en het huis cvan Brian heb ik al beschreven. Sue en Brian vroegen me of ik zaterdagmiddag zin had om mee te gaan naar een Cricket wedstrijd. Om nou te zeggen dat cricket helemaal mijn ding is, is iverdreven. maar in Queenstown had ik al rugby gezien, dus waarom geen cricket, bovendien een kopje Thee, gaat er altijd wel in. (dat drinken ze volgens mij bij cricketwedstrijden)

Ik ga met de oude landrover van Brian en rijd achter zijn jeep aan.

Na een minuut of 10 gaan we door een half gesloten hek en rijden een wel heeel smal (maar gloednieuw) weggetje op. Vreemd, geen borden, vlaggen of wat dan ook. Meer een verscholen ingang.

De weg slingert een klein stukje door de bergen en gaat steil naar beneden,was ik al onder de indruk van Brian zijn huis, het kan gekker.

Don is eigenaar van mainfreight (grootste transporteur van NZ, Brian is voorzitter van de RvC) en de cricketwedstrijd is in zijn tuin..

Hij heeft een halve berg, een hele baai en een prachtig zandstrand van ca 400 meter lang.

echt een superplek, onwaarschijnlijk.
ca 150 mensen bekijken onder grote tenten en met veel bubbels en wijn de wedstrijd, het kan mij niet erg boeien en ik zoek het (zijn..) strand op.

het water is (voor het eerst) heerlijk warm, loopt langzaam af en helder als regenwater.

Het is 30 graden, maar geen zwembroek... Wat nu/ Dat is natuurlijk niet zo moeilijk, aan het eind ven het strand, wel in het zicht maar ver genoeg weg, ga ik lekker in mijn blote kont de zee in, super. omdat de bodem heel langzaam afloopt ben ik 150 meter of verder van het strand, en ga zelfs echt zwemmen.

op de plek waar ik mijn korte broek en T shirt heb achtergelaten, tussen de rotsen, scharrelen wat mensen en spelen een paar kinderen, die had ik nog niet gezien.

no worries, ik blijf nog een minuut of 10 in het water, graadje of 25, dat kan veel slechter.

de kust (letterlijk en figuurlijk) is weer veilig, iedereen weg, en ik ga het strand weer op.

kleding. kleding?? fuck, weg. daar sta je dan. allen mijn 'Floris van Bommel" slippers staan er nog.

goede raad is nog duurder dan anders. ik laat mezelf eerst maar eens droog blazen in de wind. En even nadenken.

het huis is 500 meter, de auto is dichterbij, maar daar heb ik de sleutel niet in achter gelaten.

eerst toch daar maar even naar de auto toe, ik loop schuin over het strand, en zie als ik dichter bijkom toch wel wat hoofden mijn kant opdraaien, ik ga maar gewoon in flinke pas rechtop lopen, het is niet anders.

lang verhaal kort, eerst maar even in de auto zitten, uiteindelijk haalt iemand een handdoek, en loop ik als een soort van "schot-in - kilt'[ (het was een geruitte handdoek) rond.

uiteindelijk wordt een zoon met down syndroom van een van de gasten gevonden die mijn kleren had, en eerst al alarm had fgeslagen omdat hij dacht dat er iemand verdroneken was. Of gesmolten in de hitte, dat ben ik vergeten, het zal afhankelijk van zijn achterlijkheid zijn geweest.

zondag vroeg op, de boot van 11.00 uur, dus tijd zat. ik sta vroeg op, omdat brian en Sue de vroege boot nemen, ik neem afscheid van hen, ze verzoeken me het huis goed af te saluiten en vertrekken. ik heb al een paar keer een toespeling gemaakt over een langer verblijf, tijdelijk intrekken en adoptie.
dat was dan ook weer niet helemaal de bedoeling.
Zoals iedereen begrijpt, supermensen!

Op weg naar de haven, de boot van 11.00 zoals ik al zei. ik ben vroeg en rij de boot op, "You have a ticket for the 10.30 boat".

jazeker antwoord ik, scheelt weer een half uurtje, de vroege boot, prima.

Het verschil tussen de vroege en late boot is alleen meer dan een half uur, het zijn heeele andere boten...
Ik zal jullie niet vermoeien met de gevolgen.

Uiteindelijk Auckland, ik mis Miranda op 10 minuten en rijd naar Tutukaka.
Wel weer heerlijk 200 km op de motor,!!
Gisteren biertje en gezond gegeten. vandaag dus met 5 meiden de cursus begonnen.

Ik hoop voor mijn vertrek nog een bericht te plaatsen, ik mag de PC van de internetshop gebruiken
de volgende is 20 km verder geloof ik.

morgen theorie en duiken in het zwembad,
ben vandaag door de dokter (leuke duitse, die het wel relaxed vond om JONGE mensen te keuren) geweest voor Duik-check, en goed gekeurd.

Woensdag en donderdag duiken bij Poor knights Island. ben beniewd!

kus voor allen!!