farewell South Island

Ik ben een aantal dagen in gebreke gebleven, maar mijn lezerschare neemt dan ook af.
Nadat ik donderdag 22e in Queenstown heb geblogt.... rij ik een stukje terug naar Pog (geen Paul zoals ik dacht, maar Pog, en hij heet Anthony) en Sally, het is een uur of 5 en ik wordt van harte welkom geheten.
Tot mijn schrik staan er grote stapels verhuisdozen waar min of meer de hele huisraad in is verpakt.
Dat is waar ook, ze gaan verhuizen, maar ik dacht dat dat eind januari zou zijn.
Zaterdag gaan ze verhuizen, natuurlijk bied ik hen (een beetje halfhartig) spontaan mijn hulp aan.
Aan de andere kant vertel ik dat ik dan misschien ook wel weer onderweg wil zijn...
Verhuizen, pffft, moet er niet aan denken, dat is net werk, en ik heb tenslotte vakantie..
Vrijdagt doe ik weinig, terrasje, lunch bij de lokale japanner en s'avonds bij de lokale Italiaan niet slecht gegeten.
Het is mooi weer, een graadje of 27 en ik heb het niet heel slecht vind ik.
Zaterdagmorgen sta ik vroeg op, de verhuizing begint om half negen, en dan wil ik al op de motor zitten.
Gisteren heb ik overigens een nieuw fototoestel gekocht en ik doe hem dit keer niet aan mijn riem, maar in mijn binnenzak, en neem mezelf voor
veel fotos te maken, alhoewel ik de mooiste stukken heb gehad.
Ik neem voor de tweede keer afscheid, maar ik zie ze misschien nog op het Noorder eiland, daarover later meer.
Het is vroeg, prachtig weer en ik wil kijken of ik Picton (de boot) haal. 820 km.
Ik neem de mooie route over de steile en met haarspeldbochten bezaaide Crown range.
Bij "scenic view' 1, neem ik fotos, wel raar, want dat deed ik 2 weken eerder ook op precies dezelfde plek..
De weg gaat weer stijl omhoog en de aviessnelheid net zo stijl omlaag.
Bij "Scenic view" 2 stop ik opnieuw en neem weer een foto, Kut! mijn hoesje kwijt... die ligt zeker nog bij punt 1, een kilometer of 10 terug. Halen of niet, halen of niet.
Ik rij terug, maar geen hoesje!!!
Weer omdraaien, en voor het eerst echt slecht geheumeurd, ik baal echt, wat ben ik toch een zeldzame paardelul.
De eerstkomende uren komt het niet meer goed, ik heb er zo de schurft in dat ik ook geen fotos meer maak (er valt ook niet zoveel te fotograferen, de mooie fotos staan op het andere toestel..)
Het wordt weer bloedheet vandaag! het is rond 1 uur en bijna 40 graden denk ik.
Ik rijd dezelfde weg als 2 weken eerder, een vreemd gevoel, allerlei herkenningspunten, raar.
Wel weer een mooie rit over de weg die onze Opperbiker persoonlijk heeft aangelegd, luie bochten door de bergen, ik rij sneller en zekerder dan 14 dagen geleden, ik neem een mooie buitenbocht naar beneden, en dwars op de weg een tot camper omgebouwde bus...
De achterkant in een greppel, (diee heeft mazzel denk, de andere kant is 300 meter diep)
Ik rijd er stapvoets langs, alle deuren dicht en geen mens te beleven, vreemd.
Er is wat meer verkeer dan anders en ik geloof het wel, daar moet een ander zich maar mee bemoeien.
Het gas erop en we zweven weer door de bochten, ze loopt heerlijk en met grote klappen nemen we de bochten zoals ze komen,
weer een afdaling en er staan een stuk of 10 snelle motoren half op de weg (het is zaterdag en alle kiwis zijn op hun motor geklommen)
In een flauwe bocht zijn er 1 of 2 hard afgegaan zo te zien, gelukkig op een vlak stuk.
Er zijn mensen zat, en mijn weinige kwaliteiten bestaan zeker niet uit doktertje of monteur spelen, dus ik rijd er rustig langs.
Wel weer een waarschuwing, ondanks dat ik kilometers wil maken,toch maar op blijven letten.
In verte weer Mount Cook! Zichtbaar vanaf 94 kilomter (echt waar).
Naarmate ik dichterbij kom begin ik er weer zin in te krijgen, wat een machtig gezicht.
De doorgaande weg gaat direct langs het meer aan het begin van de vallei naar Mount Cook. Strakblauwe lucht het meer heeft een heel bijzonder (mintgroene??) kleur en de bijna paarse lucht achter de witte toppen van Cook is waanzinnig combinatie. Foto dus.
Snel door, bloedheet en zo nu en dan weer smeltend asfalt.
Ik kom vanuit het binnenland en de "1" gaat vanaf hier weer recht naar het Noorden.
Ik stop bij de "chequerd flag" een echt bikers cafe, niet voor automoblisten
Een aantal bikers begroet me enthousiast, die gele nummerplaat hebben ze overal tegelijk op het eiland gezien. Tja ook niet te missen als je ongeveer 2 keer het eiland doorkruist.
De eigenaar komt naar buiten, hij heet Cor, komt uit den Helder, en had me al eerder in Timaru gezien.
Wel grappig zo een gazon met allemaal motorfietsen, een stel "Devil's Henchmen" op de Harley en een bord "bikes only".
Bloedverziekend heet, en het is een uur of 3, ik rijd nog steeds in mijn hier gekochte zweetbroek,hij is veel tekort met die lange stelten van me, maar ik ben verstandig bezig en houdt hem aan.
Thuis maar een keer een mooie op maat laten maken.
Ik begin door de hitte en de rit toch moe te worden maar wordt gelukkig opgeschrikt door een wesp die in mijn nek vliegt, 3 x prikt op mijn rug en nadat ik gestopt ben toch nog levend weet te ontsnappen!
Wat een teringlijer, maar wel knap gedaan, die heeft thuis wat te vertellen.
Het is 6 uur, ik heb er 620 km opzitten (en vraag me af hoe Andre ooit in 1 ruk van Barcelona naar huis is gereden) en stop in Chivut.
3 huizen, een kerk een schoon motel EN een aardig restaurant.
De serveersters zijn leuk en van pure opwinding gooi ik mijn glas wijn En mijn water En later ook nog mijn koffie om.
De bezorgde eigenaresse vraagt of het goed met me gaat,,
Ik vertel haar dat het door de serveersters komt, die weer haar dochters blijken te zijn...
Ook goed... Ik ga naar bed (toevallig is "intoe the wild" op de filmkabel, over hardcore reizen gesproken...!!)
Ik ben vroeg op, weer een bloedhete dag.
Picton is maar 220 kilometer en ik rij de boot van 13.30 op.
Het waait stevig maar ik weet een mooi plekje op het dek uit de wind te vinden, wel in de zon, en val in slaap.
Dat had ik beter niet kunnen doen, mijn kop is zo rood als een kreeft en ik heb hoofdpijn.
Ik wil een douche en blijf vannacht in Wellington, ik ga back to basics en neem het goedkoopst BP hostel die ik kan vinden, een eigen kamer ter groote van een bezemkast, en gedeelde douche. Redelijk schoon, ik vind het best.
het is nu een uur of 7, ik ga een boekje lezen of bios zoeken.
Sem, sorry voor het lange verhaal, en de grote avonturen lijken een beetje over, maar ik kan het niet spannender maken dan het is!
Groetend en X
Zondag, ik wordt te vroeg wakker