Vijvers en Bergen

In Hanmer springs is het zoals meestal weer redelijk saai, ik eet Indiase curry waar ik later nog spijt van zal krijgen..

Het is een uur of 10 en ik ga in de prachtig aangelegde tuin van Lenn nog even naar de sterren kijken.

Het is ongeloofelijk hoeveel er zijn, Heel NZ is donker, dus na een paar minuten zie je het zuiderkruis, en enorme "wolken" van sterren, iets wat in nederland onmogelijk meer te zien is. Ik krijg een beetje stijve nek van het kijken en doe een paar stappen naar achteren... Zo'n mooie tuin is wel aardig, maar die vijver had niet gehoeven..
Ik verlies mijn evenwicht en ga achterover, languit in een prachtige vijver vol zeldzame vissen, planten, de hele mikmak.
Bonny de uit de kluiten gewassen Labrador is dolenthousiast en zoals het een echte waterhond betaamt, springt hij achter mij aan....

De vijver is dieper dan ik dacht, en ik ga weer kopje onder, Met een salemander op mijn hoofd en een zure waterplant in mijn mond kom ik langzaam boven.
Met wat moeite klim ik eruit en trek ook Bonny op het droge.., vrienden voor het leven!

Lenn is niet echt blij zo blijkt de volgende ochtend, ik moet toch 2 nachten afrekenen..,maar durf uit angst voor de aangerichte schade aan de vijver niet te protesteren..

Om 10.00 uur weer op pad, naar Noord-eiland! Ik rij een uurtje en herinner mij dat ik Mount-Cook nog niet heb gezien! Ik buig toch af naar het zuiden, Mount Cook wordt het!!

550 km rijden, ik vermijd de drukke Kustroute en blijf landinwaards, minder mooi dan ik dacht en een beetje om, maar beter dan de "1".

Ik tank en kijk naar de olie, er moet toch weer bijna een liter bij, en als een brave meid lekt de motor toch echt niet! Goed op blijven letten dus!

Winderig en ik wordt het een beetje zat... nog 40 km, en dan tijd voor wollig taalgebruik: " Een uitzicht van 40 km over de hele vallei met aan het einde de besneeuwde top van Mount Cook, majestueus staat zij daar, ongenaakbaar en de hemel licht paars op in de ondergaande zon"

En zo is het, goede keuze, jammer dat ik geen fototoestel heb!
Ik neem een bovenbudgetair hotel aan de voet van de berg, en pak de zonsondergang mee. De zon zelf is niet te zien, maar wel haar licht die langzaam dooft op de mooiste berg die ik gezien heb!

Er is hier een buffet in het hotel, en tegen mijn gewoonte in stouw ik me helemaal vol, nauwelijks gegeten vandaag. Het eten is lekker en vooral de 5(!!) minitaartjes. Spijt, volle pens, en ik sleep me naar bed.

Ik pak een herhaling op CNN mee van Barack, 1.5 miljoen mensen! wow! dat is 5% van alle amerikanen!
Go Barack, change the world!

Na de lange rit van gisteren slaap ik 10 uur! Ik wordt wakker met een fijne fax van Julia, en bel haar voor het eerst. Ik stel natuurlijk stomme vragen over school en cijfers. LB, maar ze doet het zo goed, werkt hard, ik ben zo trots als een aap met 7 lullen op haar! 3 atheneum, ik geef het je te doen!!

Sem ligt al op bed, maar ik spreek hem ook nog, dinsdag moet hij een dagje naar het ziekenhuis, spannend maar dat kan hij best en J & J staan voor hem klaar, thanx!

Helemaal blij stap ik op, we hebben er toch weer zin in, op naar de boot een kilometer of 600.

Ik rij het dal weet door met Mount Cook in mijn spiegel.Na 50 kilometer moet ik noord, er is ook een bord dat Queenstown 200 km aangeeft. Maar dat is zuid.... Een klein stukkie.

Ik stop even, twijfel, en gooi kop of munt. Kop is Noord, munt is zuid.

Ik gooi munt dus (opnieuw) Queenstown it is.. Ik heb nog een paar mails gehad van mijn vrienden daar, en ben denk ik wel weer welkom...

verder Zuid, de vallei strekt zich nog 30 kilometer uit, en dan weer een paar bergen van de eerste categorie.

Als de bergen beginnen kijk ik nog 1 keer om, 90 kilometer! verder ligt Mount Cook, en nog steeds kan je haar zien, over vergezichten gesproken!!

De bergen beginnen en nu weet ik het zeker. Onze Lieve Heer was een biker!!
En als hij het niet was, dan de ingenieur die de wegen heeft getekend!

Halverwege Queenstown zie ik het bordje Wanaka, Daar was die super-pas over de bergen!
Laat ik die maar nemen, want de "6" is minder spectaculair.
In Wanaka zoek ik nog naar de hacienda van Suzy om hallo te zeggen, maar ik kan het vreemd genoeg niet vinden, ik zou zweren dat ik er zo naartoe kan rijden!!

Niet dus, ik zoek de bergpas (die ik al 2x genomen had door mijn vergeten rugzak) en het is weer heel fijn...

Zon, warm lekker.

Queenstown, internet cafe en mijn "Blog" schrijven. (ik voel me helemaal 21ste eeuws, ik heb een blog...)

Iedereen de groeten die me mist.

Sem ik bel je dinsdag!!

XXXvoor jou en je zus!!