Duan

voor het eerst kan ik slecht in slaap vallen, herrie op straat en een matras waarvan de spiralen een gevecht leveren wie het hardst in mijn rug kan prikken..

Na een uurtje draaien krijg ik de ingeving om het andere bed te probere., Het duurt even maar ik vind het briljant.


Geen spiralen, maar een bed dat zover doorbuigt dat mijn reet op de grond hangt.., niet aangenaam mar beter dan dat pseudo-spijkerbed!

hET IS BENAUWD ALS IK WAKKER WORDT, Mijn rug is een stuk beter! Wat een slecht bed al niet voor wonderen doet!!
Vandaag maar weer beginnen met Rug- buik etc oefeningen, ze werken echt, als ik het maar iedere da doe!...


Mijn motor staat veilig binnen, en ik ga weer pakken, het zweet gutst van mijn hoofd, het is bewolkt, dat zal wel regen worden.

Ik loop 3 x terug naar mijn kamer, waar is mijn effing leesbril @#@##!

Nergens dus, lekker, net nieuw laten maken in Nederland voordat ik vertrok. Het wordt zo wel heel lichtgewicht reizen.

Hamilton uit, stik benauwd. Ik moeten tanken en vind een Mobil, zonder koffie of fatsoenlijk ontbijt!!

Een paar kilometer verder toch een BP!! Gelukkig. Fruit, Yoghurt en Wild Bean Coffee.

De lucht ziet er dreigend uit, en het lijkt echt op regen, en zoals de ervaring leert, dat gaat het dan ook doen.

De buien vallen mee, en het regenpak (nog niet kwijtgeraakt) doet zijn werk.

Een saie rit naar Auckland, maar slechts 135 km.

Eerst naar mijn vriend Duan, mijn ere schuld betalen. Hij vind het cool zoals ik de stoep op knal, vlak langs een politei agent, ietwat tegen het verkeer in. Ik leg ze vriendelijk uit dat ik er niet zoveel aan kan doen, Wij rijden namelijk an de goede kant van de weg, en om te bewijzen dat mijn motor dat ook vindt wijs ik ze op de gele kentekenplat. Dat vinden ze dan wel weer ok, en na een reprimande lopen ze verder. Dank.

Ik krijg weer gratis koffie en Duan regelt zoals het er nu uitziet een slaapplaats. Het wordt inderdaad tijd dat hij weer eens wat voor mij doet...

Over regelen gesproken.. Het is zeker dat ik morgen een paar dagen in de villa op Waihiki island kan logeren, lekker chillen.

Wel weer een vervelende keuze die ik moet maken, ik neem de motor mee op de boot (uurtje varen vanuit noord- auckland)
Of ik wordt per helikopter gebracht, dat is natuurlijk wel in stijl, maar dan moet ik mijn geliefde achterlaten en heb ik geen vervoer op het eiland.

Nu ik erover nadenk stelt daar waarschijnlijk iemand mij wel een fijne cabrio ter beschikking.
Moeilijk hoor, die keuzes van een Backpacker!

Zo zie je maar weer, reizen, het is een hel waar je je doorheen moet worstelen!

Zometeen niet vergeten Sem te bellen, iedereen een kus, en de groeten!