welofniet....

Wel of niet vandaag naar Queenstown... een lange reis (ik schat 400 km)
En de resiboeken vinden dat ik nog naar de opinguins moet, verder naar het zuiden, zwemmen met Dolfijnen en bungyjumpen...
(Die kiwis hebben elastiek aan elke brug, toren of lantaarnpaalhangen!)

Het is 10.30 uur voordat ik op de brommer stap, goed slapen al was het bloedheet in mijn BP Single room.., wel schoon en met douche.
Nog een bpraatje met mijn belgische vriend en zijn vriendin en ik ga rijden, onderwg beslis ik of het de pinguins wordt, of Queenstown. Voor mijn gevoel moet ik naat queenstown toe, de resboeken geloof iki niet meer en ga ik ritueel wegmikken, wat een gezijk over historische bruggen, kerken en andere troep.

Ik ga tanken en vraag voor de zekerheid of ik goed ga, bijna alleen 180 graden de ander kant op.. ook goed.

Ik rij christchuch uit, 10 km industrieterrein en stoplichten, tot nooit meer.
op de highway 1. tweebaans zoals overal, ik wil eerst in een stuk naar Tmaru, daar beslissen. 160 km, dat moet kunnen. het feest begint windkracht 6 vol tegen! (niet overdreven, de bomen gaan tekeern en de mensen lopen gebukt tegen de wind. lekker is dat, 160 km in mijn kop dus dat wordt het.
dat valt niet mee, had ik maar een mooie nieuwe motor met windscherm en een integraal helm! Daar heb je wat aan!
Na een kilometre of 50 ben ik het aardig zat, ik ben blijmet mijn rugzak achterop, heb ik toch een steuntje, zonder dat ik op een watje met een sissybar lijk!
Het gaat echt waaien en ik besluit achter een bus te hangen, het gaat niet hard, maar ben wel uit de wind, enige nadeel is dat je die grote"haulers' van de andere kant niet aan ziet komen, en met deze wind geven ze echt een rotklap, niet zeuren, Timaru of tiramu, is het en blijft het.
De bus slaat na een kilometer of 50 af en ik sta er alleen voor, ben vergeten mijn oordoppen in tedoen, inmiddels heb ik 20 paar, en is er een oordoppenschaarste vermoed ik.
de wind giert en ik overweeg om te stoppen en ze3 in te doen, niet dus
eerst die 160K, anders schiet het niet op.
rug, nek, alles doet pijn, maar daar is timaru (whatever) ikn stop bij mijn favoriete BP station, (de beste koffie) en ontbijt met kleffe broodjes en bijna verse jus.
Het is la 1 uur, als ik opstap, enn ik kies voor Queenstown, dat is het verste weg....
Tot nu toe is de weg saai, recht vlak, en beginnen de schapen het aantal mensen in heel NZ te overtreffen (is ook zo)
afslag naar waimate, het binnenland in. In de verte de bergen, daar moet ik naar toe. wel veel donkere wolken. De weg is nu